mani örnekleri ne demek?

Mani, halk edebiyatının en eski ve en yaygın türlerinden biridir. Türk halk edebiyatında genellikle dört dizeden oluşan maniler yazılmaktadır. Maniler genellikle sevgi, aşk, doğa veya günlük hayat ile ilgili konuları işler.

Maniler genellikle hece ölçüsüyle yazılmıştır ve sade bir dille anlatım yaparlar. Manilerin genellikle birinci ve ikinci dizede anlam, üçüncü ve dördüncü dizede ise bu anlama çözümleme getirilir. Maniler genellikle aşk, sevgi, doğa, insanlar arası ilişkiler, günlük yaşam gibi konuları işler.

Maniler, içinde kafiye ve redif bulundururlar. Kafiye, maninin dize sonlarındaki ses benzerliğidir. Örneğin, "gül" ve "dil" kelimeleri bir kafiye oluşturur. Redif ise, aynı kelimenin maninin birkaç dizesinde tekrar edilmesidir.

Maniler sadece yazılı olarak değil aynı zamanda sözlü olarak da aktarılır. Özellikle eskiden beri Türk kültüründe önemli bir yere sahip olan maniler, genellikle bayramlarda, düğünlerde veya diğer topluluk etkinliklerinde söylenir.

Manilere örnek olarak şu iki maniyi verebiliriz:

"Gel de mektup yazsınlar, düğünlerde minnot olsun, Ağalar satılsın mı, taze gelin kıtlıklar?" "Gönüm sizz iyi bilik, yanar yüreği, cennet eller, Şelpeyi gel uçur düştüm, bu derdi kim gidere?"